ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّٰﻪِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى مَن لَا نَبِيٍّ بَعْدَهُ، وَبَعدُ:
Rasûlullâh Shallallâhu ‘Alaihi wa Sallam paling besar ujiannya dan paling banyak mendapatkan gangguan dari kaumnya, namun gangguan itu tidak membuat beliau berkecil hati dan melemah dalam mendakwahkan kebenaran kepada kaumnya, walaupun beliau disakiti, dilecehkan, diganggu dan bahkan ketika menyerukan kebaikan beliau dihujani dengan lemparan batu hingga menetes darah dari wajah beliau, namun dengan itu tidak membuat beliau berhenti dari berdakwah, beliau memiliki jiwa yang pemaaf, beliau disakiti namun beliau tetap bersabar sambil mengharapkan kebaikan di balik perlakuan itu, beliau berdoa:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِقَوْمِي فَإِنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ
“Yâ Allâh berilah hidayah kepada kaumku, karena sesungguhnya mereka tidak mengetahui.”
Dan terbukti sifat pemaaf beliau adalah menerima Abû Sufyân, padahal Abû Sufyân ini adalah tokoh besar Quraisy yang paling berandil dalam memerangi Rasûlullâh Shallallâhu ‘Alaihi wa Sallam dan orang-orang yang beriman, ketika kaum Muslimîn sudah menguasai Makkah dan Abû Sufyan sudah terjepit, beliaupun kemudian menyatakan keislamannya, Nabî Shallallâhu ‘Alaihi wa Sallampun menerima keislamannya dengan tanpa membuka lembaran-lembaran masa lalunya.
Rasûlullâh Shallallâhu ‘Alaihi wa Sallam selalu mengingatkan umatnya dengan keadaan saudara-saudaranya para Nabî yang terdahulu, bila beliau disakiti maka beliau menganggap itu lebih ringan daripada Nabî sebelumnya, beliau berkata:
يَرْحَمُ اللَّهُ مُوسَى، لَقَدْ أُوذِيَ بِأَكْثَرَ مِنْ هَذَا فَصَبَرَ
“Semoga Allâh merahmati Mûsâ, sungguh beliau benar-benar telah disakiti dengan yang lebih banyak daripada ini namun beliau bersabar.”
Begitulah keadaan Rasûlullâh Shallallâhu ‘Alaihi wa Sallam, walaupun beliau diusir dari negeri kelahiran beliau yang tercinta hingga beliau hijrah ke negeri lain, namun itu tidak membuat beliau putus asa dari mengharapkan kebaikan dengan masuknya ke dalam Islâm orang-orang musyrik yang ada di Makkah, yang mereka itu telah menyakiti dan mengusir beliau dari Makkah.
Bila seseorang mengikuti akhlak beliau yang mudah memaafkan ini maka sungguh hatinya akan lapang, jiwanya akan tentram dan kehidupannya akan bahagia Biiznillâh, walaupun dia keadaannya seperti Rasûlullâh Shallallâhu ‘Alaihi wa Sallam yang hidup bersama isteri beliau di rumah yang sangat kecil dengan makanan apa adanya namun karena keimanan telah tertancap kokoh di dalam hati maka kehidupan yang pas-pas itu bukanlah menjadi penghalang dari meraih kebaikan dan kebahagiaan hakiki.
Wabillâhit Taufîq.
Nasehat dari Al-Ustâdz Muhammad Al-Khidhir Hafizhahullâh wa Ra'âh pada tanggal 13 Rajab 1438 di Bekasi.
⛵⛵⛵
Tidak ada komentar:
Posting Komentar